Każdy, kto obserwuje swoje otoczenie pewnie nie raz doszedł do wniosku, że powodzenie życiowe nie wynika z racjonalnych przesłanek. Dość często bywa tak, że osoba bardzo zdolna, która uzyskiwała najlepsze wyniki w szkołach w życiu dorosłym pomimo solidnego wykształcenia nie odnosi sukcesów zawodowych, które przekładałyby się na wysokie zarobki.
Z drugiej strony dostrzegamy wiele osób bardzo przeciętnych, które uczyły się słabo a jednak teraz prowadzą z powodzeniem własne biznesy. Okazuje się, że praktyce duże pieniądze zarabiają niekończenie zdolni i pracowici. Zaradność życiowa ściśle wiąże się z pewną cechą, która określana jest przez psychologów, jako inteligencja emocjonalna. Ktoś, kto taką inteligencję posiada potrafi łatwo przystosowywać się do nowych sytuacji, jest elastyczny i komunikatywny. Osoby, które mają dobrze rozwinięte umiejętności społeczne zwykle dobrze radzą sobie również w biznesie. Inteligencja emocjonalna oznacza także posiadanie dobrej samooceny.
Ktoś, kto wierzy w siebie i swoje możliwości zwykle bardzo dobrze radzi sobie na rynku pracy. Przydaje się także odpowiednia motywacja własna i samodyscyplina. Ludzie zorientowani na sukces nie poddają się łatwo, mają obrane swoje cele i konsekwentnie do nich dążą. Zwykle pomaga im także dobrze wykształcona empatia. Jest to cecha, dzięki której lepiej rozumie się motywy postępowania innych osób.
Empatia bardzo pomaga zarówno w biznesie jak i w życiu osobistym. Można, więc stwierdzić, że inteligencja emocjonalna ma ścisły związek z zamożnością. Ktoś, kto wierzy w siebie nie boi się realizować nowych pomysłów, nie zraża się porażkami, potrafi negocjować z kontrahentami oraz załatwiać trudne sprawy w urzędach. Takim osobom żyje się o wiele łatwiej.
Pomaga im również pozytywne nastawienia do świata i optymizm. Jeśli ktoś uważa, że jego inteligencja emocjonalna jest na niedostatecznym poziomie nie powinien się martwić, bo jest to cecha, nad którą można skutecznie pracować. Tym co utrudnia osiąganie sukcesów jest zwykle niska samoocena i to nad nią trzeba w pierwszej kolejności pracować.